Die temperatuur was wel normaal, het was 6 uur 's ochtends. ( Voor ons voelde het wel aan als 's middags, maar vanaf nu praat ik in Peruviaanse uren, als je wilt weten hoe laat het dan in België is, doe je gewoon plus 7 uur. )
Dus... In het hotel konden we gelukkig al in onze kamers. We dachten dat we 2 tweepersoonskamers geboekt hadden, maar eigenlijk bleek dat we 2 vierpersoonskamers hadden geboekt...
Toen we ons gesetteld hadden gingen we 'ontbijten' in een Panneteria, daarna hebben we nog een beetje rondgewandeld en zijn dan terug naar ons hotel gegaan om een beetje te slapen.
Na ons dutje zijn we per fiets Miraflores gaan verkennen.
Het verkeer was er erg chaotisch. Het deed me denken aan honden:
Het geclaxonneer leek op een hondenroep of zoiets. Als je met een hond gaat wandelen op het platteland en je passeert één van die huizen met grote tuinen en... Waakhonden. De waakhond begint te blaffen en prompt begint de hele hondenbuurt wakker te worden.
Dus dat, maar dan met auto's.
Bij de hoofdwegen waren er 2 rijstroken en daartussen een fietspad met een voetpad ernaast. Bij de kleine wegen was er geen fietspad. Om veilig te zijn fietste je dus best op het voetpad. Ondertussen werd je aangestaard door voorbijgangers met zo'n blik van:" OMG, WAT doen jullie nu?!"
Na een paar uur fietste we terug naar de fietsen verhuur, waar papa vroeg of de uitbater een tandarts wist zijn. ( Hij had al een tijdje last van tandpijn. ) Dat was zo, hij wist het wel zijn, maar het adres wist hij niet. Hij zou wel met ons meelopen zei hij.
Dus zo geschiedde...
En zaten we uiteindelijk 3 uur in de stinkende wachtzaal van een tandarts.
Als avondeten aten we heerlijke groentenlazania in een klein restaurantje met als uitbater een man met een blauwe tulband -met blinkertjes er op- aan.
Doordat alle ramen in het hotel openstonden en er veel straatlawaai was -het was daar blijkbaar cool als je auto alarm bij het minste of het geringste afging én als je alarm uit verschillende delen bestond:
WIEOEWIEOE TUUTAATUUTA PIOEPIOEPIOE TRRRIIIIIIIING enz...- was het dus nogal moeilijk om in slaap te vallen.
Bij mij toch, Jits was al vanaf de eerste minuut vertrokken. Om half vijf 's ochtends was ze echter al op om in haar boek te lezen. Ik zei nog dat ze verder moest slapen, waar ze tegen in bracht dat het in België al middag was. Waarop ik zei dat ze in Belgische uren ook maar om 3 uur 's ochtends was gaan slapen, maar ja... Je kent haar...Of niet natuurlijk...
-xxx- Lenka
Geen opmerkingen:
Een reactie posten